Dokumacılık, atkı ve çözgü ipliklerinin dikey açı yapacak şekilde, birbirinin altından, üstünden geçirilmesiyle ortaya çıkan düz yüzeyli üründür. Dokumacılık, yapım teknikleri ve kullanılan araçlara göre üç grup altında incelenir:

1. Mekik Dokumalar: En yaygın dokuma tekniğidir. Atkı ipinin, gücüler yardımıyla gruplar halindeki çözgüler arasında oluşturulan aralıktan, mekikle geçirilmesi sonucunda elde edilir.
2. Kirkitli Dokumalar: Atkı ipinin, kirkit adı verilen bir alet yardımıyla çözgüler arasında geçirilmesiyle elde edilir.
3. Mekiksiz Dokumalar: Atkı ipinin, gücüler veya kirkit kullanılmadan, doğrudan çözgüler arasında geçirilmesiyle elde edilir.

Dokumacılık, insanların çok eski çağlardan beri bildiği bir sanattır. İlk dokumalar, el tezgahlarında yapılırdı. Günümüzde ise, dokumacılık büyük ölçüde makineleşmiştir.

Dokumacılık, tekstil endüstrisinin temelini oluşturur. Kumaş, halı, kilim, battaniye, ceket, pantolon, elbise gibi birçok ürün, dokumacılık yoluyla üretilir.

Dokumacılık, insanlığın kültürel gelişiminde de önemli bir rol oynamıştır. Farklı kültürlerde, farklı dokuma teknikleri ve motifleri kullanılmıştır. Bu motifler, o kültürün kimliğinin bir parçası olarak kabul edilmiştir.

Dokumacılık, günümüzde de önemli bir endüstriyel faaliyettir. Dokuma ürünleri, dünya çapında geniş bir pazara sahiptir.